to tytuł koncertu przygotowanego z okazji Jubileuszu 5 lecia powstania Zespołu "Ojcowizna". Koncert, a raczej piękne widowisko miało miejsce w Centrum Kultury w Nowej Wilejce.
Polski Zespół Ludowy Pieśni i Tańca "Ojcowizna" z Wileńszczyzny został założony wiosną 2017 roku. Pomysł utworzenia zespołu zrodził się po niespodziewanej śmierci Gabriela Jana Mincewicza (1938-2016), zasłużonego dla Ziemi Wileńskiej pedagoga, społecznika, pomysłodawcy, kierownika i dyrygenta Reprezentacyjnego Polskiego Zespołu Pieśni i Tańca Wileńszczyzna. Zespół Ojcowizna tworzą byli członkowie i młodzież zespołu Wileńszczyzna: chór, grupa taneczna i orkiestra.
Jak na zespół dwupokoleniowy przystało, występują w nim całe rodziny (pary małżeńskie, rodzeństwa, rodzice i dzieci), które łączy hasło patriotyczne Bóg, Honor, Ojczyzna.
W repertuarze zespołu są teksty autorskie (piosenki i wiersze) Gabriela Jana Mincewicza, utwory patriotyczne i religijne oraz folklor polski, głównie z terenów Wileńszczyzny. Członków zespołu połączyła miłość do ojczyzny przodków.
Głównym kierownikiem i dyrygentem zespołu "Ojcowizna" jest Wioletta Leonowicz,
choreografem Teresa Andruszkiewicz,
kierownikiem orkiestry Krzysztof Stankiewicz,
- którzy wiele lat śpiewali lub tańczyli w zespole "Wileńszczyzna".
Jubileuszowe widowisko zebrało na jednej scenie ponad 140 członków zespołu. Wykonali oni autorskie kompozycje opowiadające o życiu wiejskim i dworskim na Wileńszczyźnie w latach dwudziestych.
Sala widowiskowa była wypełniona po brzegi, były owacje na stojąco. Ogromne brawa zdobył występ najmłodszych członków zespołu. Dzieci były wspaniałe.
Byliśmy tam. Delegacja z węgorzewskiego Koła Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" na ręce p. Wioletty Lenowicz złożyła serdeczne gratulacje życząc dalszych lat owocnej pracy, osiągania sukcesów artystycznych, zadowolenia z pełnionej misji oraz dużo zdrowia
i powodzenia w życiu osobistym.
Byliśmy zachwyceni koncertem, to prawdziwa uczta dla duszy i serca. Działalność "Ojcowizny", podtrzymuje i utrwala tożsamość narodową rozwija poczucie wartości własnej kultury i tradycji oraz integruje społeczność polską, aby nie zapomniała o swoich korzeniach. I to jest piękne, i to zasługuje na najwyższy szacunek oraz uznanie.
